De witte juffer van Kwadenoord

Aan het begin van het pad stond vroeger kasteel Grunsfoort, vlakbij De Ommuurde Tuin. In de Gelderse Volksalmanak uit 1846 staat een sage over een beeldschone jonkvrouw die ooit woonde op het kasteel Grunsfoort.

‘De joffer of juffer van Grunsfoort’ was trots en pronkziek en liep alleen naar de kerk als een groot stuk laken over het kerkhof gespreid lag. Een oude man waarschuwde haar: ze zou geen rust krijgen op het kerkhof als ze zou sterven. En toen ze stierf, begroef men haar. Maar de volgende morgen was de kist uit het graf gelicht en stond deze buiten de kerkmuur. Pogingen om de juffer te begraven bleven tevergeefs. Ze zou nog rondspoken in de omgeving van Grunsfoort en Quadenoord.

Rond Quadenoord speelt het verhaal van het ‘kwaaie wief’, dat haar personeel op het eeuwenoude landgoed terroriseerde. De paarden sloegen op hol toen ze haar kist wegbrachten naar de begraafplaats. Ze zou in de Rijn gekieperd zijn en nooit rust hebben gevonden. Wraaklustig zou ze nog rondwaren in de Wageningse bossen. In de buurt van de Renkumse beek zou weer een ander ‘wit wief’ rondwaren die tijdens haar leven nooit een voet op de grond wilde zetten. Toen ze werd begraven wilde de grond haar niet hebben, sindsdien spookt ze daar rond.

(BRON: Eric Wijnacker, de Gelderlander 2-8-2004)